Wanneer je als vrienden uit elkaar groeit
Vandaag wil ik over een onderwerp schrijven dat toch wel een beetje pijnlijk is: wanneer je als vrienden uit elkaar groeit. Dit kan verschillende redenen hebben en geloof me, we zullen het allemaal meemaken in ons leven. Hoe ik hiermee omga en wat ik inmiddels geleerd heb lees je in dit artikel.
Iedereen verandert
De voornaamste reden dat vriendschappen veranderd of beëindigd zijn in mijn leven heeft te maken met dat wij, als mensen, constant veranderen. We veranderen van mening, van interesses en van omgeving. Zo ben ik niet meer dezelfde Sophie als ik 5 of 10 jaar geleden was. De Sophie van 10 jaar geleden was nog onzeker en had een shopverslaving. Ik ging het liefst winkelen met vriendinnen. Ik roddelde veel en klaagde over mijn leven. Natuurlijk had ik ook wel goede eigenschappen, maar soms wil ik die jongere versie van mezelf wakker schudden en vertellen dat het allemaal niet zo erg is (behalve die shopverslaving dan, daar moest ik wel vanaf komen).
Nu ik wat zelfverzekerder ben geworden, ik veel minder shop en niet meer van roddelen houd, zien mijn vriendschappen er dus ook anders uit. Ik ben niet meer degene die je blij kunt maken met een middagje shoppen of een roddelsessie in een koffietentje. Een aantal van mijn vriendinnen destijds zijn inmiddels mijn vriendinnen niet meer, omdat ik het gevoel had dat ze me weerhielden om een betere versie van mezelf te worden. Gelukkig werden een aantal andere vriendinnen ook wat volwassener en groeiden wij samen door. Maar andere meiden spreek ik niet meer, omdat ik teveel veranderde en bij hun weinig aansluiting meer vond.
Omgekeerd kan het natuurlijk ook: zo zijn er vriendinnen die ik ben verloren, omdat ik niet met hun mee veranderde. Ik had tijdens mijn studie een goede vriendin die het heel belangrijk vond om door te studeren en een goede baan te bemachtigen. Diploma’s behalen en bij een prestigieus bedrijf werken was haar droom. Niet die van mij, dus haar pogingen om mij daarbij te “helpen” mislukten en langzaam groeiden we uit elkaar. Dat is niet erg, want zij vond bij haar vervolgstudie nieuwe vrienden en ik vond elders nieuwe vrienden.
Nieuwe fases in je leven
Naast dat wij allemaal continu veranderen, komen we ook automatisch in nieuwe fases in ons leven terecht. Een grote verandering voor mij was bijvoorbeeld van studeren naar fulltime werken gaan. Ik had minder tijd om doordeweeks uit te gaan, was in het weekend moe en moest maandag ook weer fris en fruitig op kantoor verschijnen. Veel van je oude gewoontes en interesses raak je daardoor kwijt en zo ook een aantal vriendschappen.
Waar ik nu tegenaan loop is het moederschap. Niet die van mij, want ik wil geen kinderen, maar die van vriendinnen. Alles verandert als je opeens voor een kind moet zorgen en zo ook vriendschappen. Het zal ook vast aan mij liggen, omdat ik niet zo’n grotere interesse in kinderen heb, maar vriendschappen met nieuwe moeders verwateren veel sneller dan overige vriendschappen. Ze hebben minder tijd, kunnen minder spontaan zijn en als je afspreekt is het kind er meestal ook bij. Soms heel gezellig hoor, maar toch anders. Ik kan me ook goed voorstellen dat moeders wellicht ook liever met andere moeders tijd spenderen, omdat zij elkaar beter begrijpen. Als vrouw zonder kind val je dan toch een beetje buiten de boot.
Wanneer is een vriendschap het redden waard?
Bovenstaande wil niet zeggen dat ik elke vriendschap laat verwateren zodra één van ons verandert. Sommige vriendschappen zijn het waard om voor te vechten, ook al is de vriendschap veranderd. Zo heb ik twee goede vriendinnen die nu in het buitenland wonen. Sinds ze verhuisd zijn zie ik ze nog maar één of twee keer in het jaar. In de tussentijd hebben we minder contact, maar ik doe wel moeite om het contact te onderhouden. Ook al is het maar via WhatsApp of een DM op Instagram. Zo laten we elkaar weten dat we elkaar niet vergeten zijn. En wanneer we elkaar wel zien, is het bijna weer zoals vanouds en zijn we blij dat we nog steeds contact hebben. Sommige vriendschappen zijn het waard om voor in contact te blijven, ook al zijn de omstandigheden niet helemaal ideaal.
Wanneer een vriendschap beëindigt
Voor een aantal vriendschappen blijf je vechten, bij anderen voel je het vaak wel aan wanneer het tijd is om de relatie te beëindigen. Meestal gaan daar al maanden of jaren aan vooraf en is het op een gegeven moment gewoon voorbij. Ik zou het trouwens nooit persoonlijk opvatten als het meer vanuit de ander komt. Accepteer dat mensen veranderen en dat zij het recht hebben om keuzes voor zichzelf te maken, ook al begrijp jij deze keuzes niet. Koester de leuke momenten die jullie samen hebben gehad en probeer daarna nieuwe vriendschappen op te bouwen.
Want dat is het voordeel van een vriendschap die beëindigt: je zult meer vrije tijd hebben om nieuwe vrienden te maken. Wie weet passen deze nieuwe vrienden wel veel beter bij je! Wat ik weleens doe is mensen online aanspreken of ze eens koffie willen drinken. Gewoon via Instagram bijvoorbeeld. Geen willekeurige mensen en ook geen mensen die mij niet volgen, maar vrouwen die net zoals ik ook online ondernemen of creatief bezig zijn bijvoorbeeld. Ik heb gemerkt dat bijna iedereen hier voor openstaat en dat er hele leuke koffiedates uitkomen en soms ook nieuwe vriendschappen.
Op deze manier ben ik toch nog ietwat sociaal (iets dat als introvert toch wel een beetje een ding is: het liefst ben ik alleen), ontmoet ik nieuwe mensen en heb ik interessante gesprekken. Het internet maakt dit ook heel laagdrempelig. Er zijn zoveel social media platformen en forums waar mensen elkaar kunnen aanspreken en waardoor nieuwe vriendschappen ontstaan.
Mijn visie op dit onderwerp is dus eigenlijk vrij simpel: accepteer dat mensen (ook jij!) veranderen en dat het daarom heel normaal is dat vriendschappen veranderen of verwateren. Maar weet ook dat je altijd weer in staat bent om nieuwe vriendschappen op te bouwen met mensen die beter bij de huidige versie van jezelf passen. Sommige vriendschappen zijn het waard om wat extra moeite voor te doen, maar durf ook de beslissing te nemen om een vriendschap te beëindigen wanneer het niet meer goed voelt.
bron afbeeldingen: hannah busing & paul dufour via unsplash
Sophie
Hi, ik ben Sophie Carleen! Op mijn blog neem ik je mee in mijn zoektocht naar een bewuster leven. Ik schrijf artikelen over (digitaal) minimalisme, spiritualiteit, feminisme, duurzaamheid en carrière.
17 Reacties
-
-
Door Sophie
Ik zou de groepschat in ieder geval stilzetten, zodat je er geen notificaties meer van krijgt 😉 Daarna kan je altijd nog kijken of je de groepschat verlaat of het rustig laat verwateren en niets meer zegt, tenzij iemand je iets vraagt en oprecht interesse toont. Lastig die groepschats haha, ik waardeer het nooit wanneer iemand me zomaar toevoegt.
-
-
Door Ingeborg
Dit zo herkenbaar. Maar ik vind het ook wel lastig. Ik zag laatst zo’n quote van Loesje. Daar stond: “Ben ik eindelijk mezelf, vinden ze me veranderd.” Die vond ik wel toepasselijk. 😉
-
-
Door Nathalie | Want for Wellness
Toen ik moeder werd verwachtte ik dat bepaalde vriendschappen zouden verwateren en anderen juist enorm zouden aantrekken. In de praktijk viel dat gelukkig erg mee! Mijn (blijvend) kinderloze vrienden zie ik nog even veel (al spreken we nu vaker af voor een lunch dan voor een dinertje) en de stellen om me heen die ongeveer tegelijk ouders werden zien we toch niet vaker dan ik initieel had gedacht. Eigenlijk ben ik wel blij om dat te zien, hoewel het totaal niet onlogisch is als het wel was gebeurt!
-
Door Sophie
Ah gelukkig dat het bij jou meevalt. Was ik ook maar zo gelukkig haha, ik zie het in mijn omgeving meestal omgekeerd.
-
-
Door Sandra CH
Sterk artikel weer. Ik denk dat het echt belangrijk is te weten dat het okay is dat vriendschappen soms verwateren. Ik had het heel sterk na de middelbare school. Iedereen van mijn vriendengroepje ging iets anders studeren en toen merkte ik (en zij waarschijnlijk ook) dat de gemene deler voor ons de school was waar we heen gingen. Toen de ervaring die ons verbond weg viel, bleek dat we gewoon niet zoveel gemeen hadden. En dat is hard (want bffs etc) maar wel een goede ervaring. Daardoor had ik later heel sterk met vrienden van studie of werk, dat het maar de vraag is of een vriendschap stand houdt nadat de gezamelijke ervaring wegvalt. Soms houdt het geen stand met de mensen van wie je het verwacht, maar blijf je contact houden met een heel ander persoon. Vrienden maken als je ouder bent is wel lastiger als je er niet actief naar op zoek gaat.
-
Door Sophie
Ja herkenbaar, ik heb dat vooral na werk gehad. Dat je tijdens de lunchpauzes altijd met dezelfde collega’s praat en het zo gezellig is, maar wanneer je ergens anders gaat werken en een keertje met een oude collega luncht je elkaar weinig te melden hebt. Is helemaal oké, ik ben blij dat ik op die werkplekken in ieder geval vriendelijke collega’s had met wie ik goed op kon schieten.
-
-
Door Eveline Fleur
Ik herken me wel in deze blog en in de reactie van Marielle. Ik merkte dat een vriendschap met een vriendin anders voelde doordat we zulke andere interesses leken te hebben gekregen. Ik voelde me ook een stuk volwassener dan die vriendin en we zaten in hele andere fases zoals je ook in deze blog al aangeeft. Dus toen er bij mij in de familie een zeer groot en totaal onverwachts verlies kwam en ik niets van haar hoorde was het voor mij wel duidelijk. Genoeg andere leuke meiden in mijn leven die er WEL voor mij zijn en die niet alleen met zichzelf bezig zijn. Alleen jammer dat dit met zo’n heftige levensgebeurtenis gebeurt..
-
Door Sophie
Ja, dat is zeker jammer en je zult zien dat dit wel vaker gebeurt. Echte vrienden steunen je inderdaad ook wanneer het minder goed gaat. Gelukkig heb je nog andere vriendinnen in je leven die er wel voor je zijn 🙂
-
-
Door Pia
Mooi artikel en herkenbaar ook.
Ik heb zelf geen super grote vriendenkring, wel kennissenkring.
Sinds de break up met mijn vriend (ong 1 jaar geleden) en ik nu dus al een tijdje alleen woon valt het me op hoe weinig van mijn -weinige- vriendinnen vraagt hoe het met me gaat.
Misschien 1tje van de 5. Ken deze meiden al sinds mijn kinder- of tienertijd (ben nu 25) dus ik vind het best moeilijk ‘stop’ te zetten. Soms heb ik daar best veel zin in 🙂 -
Door Elisa
Herkenbaar. Ik heb dit met heel veel mensen (ook familie waar ik eerst sterke banden mee had) sinds ik vegan ben geworden. Ook degene die ik ooit m’n beste vriendin noemde heb ik nu al 20 dagen niet gesproken. Het is pijnlijk maar ik probeer ook te denken dat als we elkaar zien het wel altijd leuk is. Soms veranderen relaties doordat je zelf verandert idd.
-
Door Carina
Ik probeer vriendschappen niet te beoordelen qua mate van contact maar op hoe het contact is als ik ze spreek. Blijven we uren kletsen en is het leuk? Prima, alles in orde. Wil ik liever weg en alleen zijn? Ook prima, dan moet ik minder tijd met die persoon doorbrengen en het laten verwateren.
Naarmate ik ouder word merk ik ook dat ik minder vriendschappen nodig heb, en dat ik steeds liever gewoon op mezelf ben. Heerlijk! -
Door Saskia
Wat een mooi en raak artikel Sophie! Beste advies vind ik dat je het positief moet blijven zien, ik had daar vroeger nogal moeite mee (bij het einde van een vriendschap dacht ik gelijk negatief en moest het ook uitgesproken worden dat de vriendschap over was… erg onhandig, dat zorgde voor pijnlijke situaties). En ook vond ik het moeilijk als mensen dan met je wilde afspreken, terwijl je daar eigenlijk meer afstand van wilde nemen (voelde ik me toch verplicht). Gelukkig heb ik dat gaande weg wat meer geleerd en hield ik lieve vrienden over. Dat bleek ook toen ik 5 jaar geleden ziek werd (chronische ziekte van Lyme) en ik haast niet meer kan afspreken. Ik ben zo dankbaar voor het begrip van deze échte vrienden, heb ik echt mee geboft want dit is natuurlijk een uitzonderlijke situatie en dan moet je maar afwachten hoe ze daarop reageren.
Ander dingetje vind ik het maken van nieuwe vriendschappen op deze leeftijd, dat is best een uitdaging. Vroeger was dat makkelijk via school en uitgaan. En voor moeders is dat ook gemakkelijker denk ik, zelf heb ik ook geen kinderen. Maar gelukkig heb ik een paar jaar geleden een onwijs lieve nieuwe vriendin gevonden (met dezelfde duurzame en diepgaande interesses, vegetarisch & paleo eten, ook zonder kinderwens etc.), omdat zij zelf het initiatief nam! Daar ben ik nog echt wel te bleu voor om zelf iemand te vragen om af te spreken, maar op dit moment heb ik daar ook geen behoefte aan/ energie voor.
Top dat jij die stap wel neemt! Happy weekend! 🙂 -
Door Emma
Goede blog en inderdaad ook herkenbaar. Ik zie zo’n koffie afspraak ook wel zitten, lijkt me super inspirerend.
-
Door Annemarie
Goed stuk en ook voor mij heel herkenbaar, toen ik nog geen partner had, werdt ik vaak op de koffie gevraagd bij vriendinnen die al kinderen hadden en dan net nog even de deur uit moesten, en ik dus als oppas achterbleef, die heb ik vaarwel gezwaait. En naar mate je ouder wordt verwacht je denk ik ook meer vertrouwen over en weer. Dus zo komt en gaat er wel eesn een vriendin.
-
Door Patsy Margoli
Ben al een jaartje ouder en heb dit al enkele keren meegemaakt, maar de grootste ‘vrienden-af’ maakte ik mee rond mijn 27ste. Ik was gescheiden en had 1 kind, en mijn toenmalige vriendinnen zaten in t zelfde schuitje.
We namen gezamenlijke babysits en gingen samen uit en op uitstap etc. Ik was toen de enige met een eigen auto omdat zij geen rijbewijs hadden en sommigen ook geen job.
Toen ik merkte dat ik altijd ‘gebruikt’ werd om met mijn auto ergens naar toe te rijden en/of hen of hun kinderen ergens naar toe te voeren terwijl een vraag van mij om iets te doen telkens op n njet onthaald werd wegens “ik kan niet want ik moet…” en ik me gebruikt voelde heb ik op een gegeven moment het roer omgeslagen.
Toen ik een paar keer niet “beschikbaar” was om hen ergens naar toe te voeren bleek de vriendschap plots nogal eenzijdig geweest te zijn en heb ik met bijna alle toenmalige vriendinnen gebroken, slechts 1 vriendschap bleef overeind tot op het ogenblik dat zijn veel te jong (49 jr) overleed aan een herseninfarct…
Nu heb ik naast mijn gezin nog 1 goede vriend en 2 goede vriendinnen en dat is meer dan genoeg !
Zij zijn er voor mij en ik voor hen. En zo is het prima !
Door Mariëlle
Goed dat je dit deelt! Ik ervaar dit op dit moment ook (ben kritisch aan het kijken naar wie er is in leuke én minder leuke tijden). Het liefst zou ik uit een groepsapp gaan, ik weet dat ik gewoon een berichtje moet sturen met zo ongeveer wat je in dit artikel schrijft, maar het blijft toch lastig!