Ik ben altijd eerlijk geweest over mijn verleden, zoals de tijd dat ik behoorlijk shopverslaafd was. Dit was een van de redenen waarom ik minimalistischer ben gaan leven. Ik zat in de schulden en was omringd door allemaal spullen die me niet meer gelukkig maakten. Er volgden een aantal jaren van weinig kopen waar ik veel van geleerd heb, waaronder dat ik geen “echte” minimalist wil zijn. Wat ik hiermee bedoel en hoe ik er nu tegenaan kijk deel ik in dit artikel.
Materialist
Er was een tijd dat ik echt van shoppen hield. Ik kocht elk weekend wel iets: een nieuw parfum, een nieuwe handtas of het zoveelste paar schoenen. Was het tweede paar schoenen voor de halve prijs? Dan maakte ik graag gebruik van die aanbieding. Mijn favoriet waren de aanbiedingen in de drogisterijen, zoals 2+2 gratis. Dan kocht ik het liefst meteen 8 producten, want de helft was toch “gratis”. Dat ik geen 8 producten nodig had deed er niet toe.
Deze hobby zorgde ervoor dat ik elk jaar dieper in de schulden raakte. Mijn creditcardlimieten werden jaarlijks verhoogd en ik opende winkelkredieten. Onder het mom van “dat betaal ik later wel af”, gaf ik gerust het hele krediet uit aan spullen. Dure jurkjes, een designer handtas en veel luxe make-up en gezichtsverzorging: ik kon er geen genoeg van krijgen. Ik was een echte materialist, ik hield van spullen en het gevoel dat deze spullen me gaven.
Maar op een gegeven moment hield dit op. Alhoewel ik mijn maandelijkse rekeningen altijd netjes betaalde en hierdoor gelukkig niet in de problemen kwam, had ik steeds minder geld om uit te geven. De rente op de schulden werd steeds verhoogd en opeens realiseerde ik me dat als ik niet zou stoppen, ik de rest van mijn leven schulden zou hebben. Waren al die spullen dat wel waard?
Minimalist
Ik begon langzaam in te zien dat ik minder moest kopen. Niet alleen zodat ik niet dieper de schulden in zou raken, maar ook omdat ik echt genoeg had. Ik had een hele kast vol kleding, een ladekast en een kledingrek en nog had ik ruimte tekort. Ik had iets van 20 jurkjes in mijn kast hangen, terwijl ik bijna nooit jurkjes draag. Mijn favoriet waren schoenen, vooral mooie met hoge hakken, terwijl ik hoge hakken amper draag. Ze stonden mooi in mijn kast, maar ik deed er verder niets mee. Opeens “klikte” er iets en besloot ik te veranderen.
Dit deed ik stapsgewijs, met vallen en weer opstaan. De ene maand lukte het me om niet meer dan €100 uit te geven, de maand erna gaf ik toch weer €500 uit en had ik mijn creditcard twee keer gebruikt. Ik wist dat het niet in 1 keer zou lukken, dus ik gaf mezelf de tijd om te veranderen. Langzaam lukte dit, waaronder mijn hoogtepunt in 2016 waar ik het hele jaar geen kleding heb gekocht (en 2 creditcards kon aflossen!). Ook in huis werd het steeds minimalistischer. Waar eerst elke tafel, hoek en vensterbanken volstonden met spullen, zijn deze nu grotendeels leeg. Al mijn bezittingen hebben een plek en ik heb in elke kast ruimte over. Dit is echt een heerlijk gevoel!
Mijn shopkredieten en creditcards heb ik langzaam af kunnen lossen en ik gaf elke maand minder geld uit. Er gingen steeds meer spullen de deur uit en ik laste regelmatig no-buy periodes in om mezelf uit te blijven dagen. Ik zag de minimalistische lifestyle wel zitten en begon er regelmatig artikelen over te schrijven. Toch veranderde er vorig jaar iets, waardoor ik mezelf geen minimalist meer noem.
De gulden middenweg
Alhoewel ik van rust houd en het heerlijk vind dat het opruimen van ons appartement me hoogstens 5 minuten per dag kost, begon ik toch iets te missen. Een beetje gezelligheid, een beetje meer kleur. Onze meubels zijn grotendeels beige en zwart en wanneer je de spullen uit een kamer haalt, haal je ook de sfeer weg. Er kwamen daarom langzaam toch weer wat spullen in huis: planten, edelstenen en wat fotolijstjes. Af en toe koop ik bloemen en sinds we katten hebben ligt er ook hier en daar wat speelgoed op de grond. En juist dat geeft me nu een fijn gevoel: het gevoel dat er hier in huis geleefd wordt.
Mijn kledingcollectie is sinds 2016 klein gebleven, ergens tussen de 40 en 50 items in totaal. Er komen af en toe wat items bij, maar er gaat ook altijd weer wat weg. Mijn make-up collectie bestaat op dit moment uit nog maar 19 items. Mijn verzorgingsroutine is simpeler geworden. Boeken koop ik nu vooral digitaal, wat geen plek in beslag neemt in huis. Daarentegen geven de planten wat kleur en sfeer aan ons huis, liggen er wat extra kleurrijke kussens op de bank en hangen er wat meer kunstwerken aan de muur. Een mooie middenweg van rust + sfeer. Een echte minimalist zal ik daarom nooit worden. Ik wil vrij zijn om te kopen wat ik wil, maar wel op een zo bewust mogelijke manier.
Vandaag begint mijn no-buy challenge waarbij ik 3 maanden lang geen kleding en cosmetica koop. Ik merkte dat ik iets te makkelijk kleding begon te kopen en niet altijd even bewust. Een no-buy helpt om weer wat balans te vinden en de spullen die ik heb te waarderen. Een aantal van jullie doen mee en dat vind ik zo leuk! Ik hoop dat jullie in deze periode rust vinden en tijd kunnen maken voor dingen die belangrijk voor jullie zijn. Dat is mijn doel de komende maanden: wat meer rust, mijn tijd anders spenderen en wat vaker creatief bezig zijn. Heel veel succes! 🙂
bron afbeelding: marcus loke via unsplash
