Twijfel je of je kinderen wilt? Stel jezelf deze 5 vragen

Ik heb al vaker over mijn twijfels en uiteindelijke besluit om geen kinderen te willen geschreven. Voor mij was dit een proces van veel nadenken, onderzoek doen en gesprekken voeren, voordat ik deze beslissing kon nemen. Zit jij nog in de twijfelfase? Dan hoop ik dat de vijf vragen die ik in dit artikel deel ook jou op weg kunnen helpen.

Tip: schrijf de antwoorden op deze vragen op in een notitieboekje of in een Word-bestand. Zo ben je er iets langer mee bezig, maar kom je eerder tot nieuwe inzichten.

Wat zijn jouw dromen en doelen in het leven?

Als je nadenkt over de toekomst en wat je graag wilt bereiken, waar denk je dan aan? Wat en wie komt hier in voor? Waar woon je en in wat voor huis? Reis je veel? Werk je veel of juist niet? Wat zijn je hobby’s? Hoe ziet je gezin eruit? En natuurlijk: zie je kinderen om je heen? En zo ja, in welke vorm: als jouw kinderen of die van een ander?

Wees heel eerlijk met jezelf over wat voor toekomst jij het liefst voor je ziet. En ga dan na of kinderen hierin passen. In mijn toekomst zie ik veel vrijheid, persoonlijke en zakelijke projecten, maar ook rust en genoeg tijd voor mezelf. Op dit moment ben ik op mijn allergelukkigst op de zaterdagochtend. Vooral als ik doordeweeks productief ben geweest qua werk en kennis opdoen en in het weekend met mijn vriend buiten de deur kan brunchen en in de middag tijd voor mezelf heb. Kinderen zouden deze situatie wat complexer maken… Daarnaast komen kinderen niet in mijn dromen voor, behalve in mijn rol als tante of vriendin van een ouder.

Wat ben je bereid op te geven voor eventuele kinderen?

Als ik mijn vriendinnen en kennissen met kinderen mag geloven, dan moet je bepaalde dingen opgeven als ouder. De één zal dit meer dan de ander merken, maar ik geloof dat hoe dan ook bepaalde dingen zullen veranderen. Denk aan dingen zoals rust en slaap, je vriendschappen, minder spontane dingen kunnen doen, niet meer fulltime (of anders gaan) werken/carrière maken en minder tijd voor je hobby’s. Daarnaast zul je niet meer altijd op de eerste plek staan, want je kinderen hebben veel aandacht nodig.

Als je hieraan denkt, wat voel je dan? Kan je makkelijk aanvaarden dat het leven nu eenmaal verandert met kinderen of ben je hier (nog) niet klaar voor? Of weet je misschien nu al dat je bepaalde dingen echt niet wilt opgeven? Natuurlijk krijg je er iets heel bijzonders voor in de plaats, maar kinderen zijn niet altijd zaligmakend… De één zal hier meer moeite mee hebben dan de ander.

Wacht je al een tijdje op het verlangen om ouder te worden?

Deze vraag deed mij beseffen dat ik geen kinderen wilde. Jarenlang wachtte ik op een gevoel, op het verlangen van zwanger willen worden en moeder willen zijn. Maar dat verlangen bleef uit. Ik moest toegeven dat dit gevoel er waarschijnlijk niet meer zou komen en dat dit helemaal oké is.

In onze samenleving wordt er vaak nog zo makkelijk over gedaan: als je een partner, een inkomen en liefde te geven hebt, dan kies je voor kinderen. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet meer. Naast de vele stellen bij wie het simpelweg niet kan of lukt, hebben wij vrouwen nu veel meer keuzes dan vroeger. We kunnen voldoening uit andere dingen halen. We mogen voor onszelf kiezen en bewust kindloos blijven. Als jij net zoals ik dat verlangen om moeder te worden niet hebt, besef dat er niets mis met je is. Wellicht komt dit verlangen nog. En zo niet: er zijn genoeg dingen in het leven die ook voor voldoening, liefde en respect zorgen.

Ben je bang dat je geen goede ouder kunt zijn?

Een oud-collega stelde een paar jaar geleden voor om met een psycholoog te gaan praten, nadat ik hem vertelde geen moeder te willen worden. Want mijn wens om kindloos te blijven, dat was volgens hem geen natuurlijke keuze en dus was er misschien iets mis met mij. Ik vond het een seksistische en ongepaste opmerking, maar ik snap ergens wel wat hij bedoelde. Ik heb namelijk ook weleens getwijfeld of ik het wel in me heb om een goede moeder te zijn.

Helaas kom ik niet uit een gelukkig gezin. Lieve en betrokken families zag ik enkel op tv. Ik heb dus weleens gedacht dat ik het daarom misschien niet in me heb, om een betrokken en lieve moeder worden. Maar sinds ik twee katten in huis heb, weet ik dat dit niet klopt. Ik houd zoveel van mijn katten, heb alles voor ze over en vind het zo leuk met ze in huis. Het liet me zien dat ik ook een andere kant heb: die van een zorgzame, betrokken en soms zelfs geduldige vrouw. Nu zijn katten heel anders dan kinderen, maar het geeft me wel een geruststellend gevoel. Ik denk namelijk dat ik wel een goede moeder zou kunnen zijn. Ik wil het alleen niet.

Ga bij jezelf eens na of jij hier ook over twijfelt. Ben je bang dat het verleden zich herhaalt? Of dat je niet zoals andere vrouwen bent en daardoor geen goede moeder zou zijn? Als dit je tegenhoudt, zou je kunnen overwegen om hier met iemand over te praten. Het zou zonde zijn als je het niet aandurft, terwijl je het eigenlijk wel wilt en in tegenstelling tot wat je denkt, juist wel instaat bent een goede ouder te worden.

Laat je je teveel leiden door jouw omgeving?

Vertellen mensen in je omgeving je dat je een geweldige moeder zult worden? En dat je het echt moet meemaken, zo’n “wonder” creëren en dat je zonder kind iets mist? Of misschien hoor jij wel het tegenovergestelde: waarschuwen mensen je voor kinderen? Grote kans dat dit je nog meer aan het twijfelen brengt. Laat je echter nooit leiden door de keuzes en gedachten van een ander.

Ik heb het ook allemaal gehoord: dat ik iets ga missen, dat het zo zonde is als ik geen kind op de wereld zet, dat ik er echt nog over na moet denken en dat ik een goede moeder zou zijn. Vast allemaal goed bedoeld, maar ik sta nu eenmaal anders in het leven dan vrouwen met kinderen of een kinderwens. Omgekeerd zou ik nooit aan iemand vragen of ze zeker weten kinderen te willen en of het een goede keuze was om aan kinderen te beginnen. Terwijl we allemaal wel voorbeelden kennen van ouders die wellicht beter geen kinderen hadden kunnen krijgen…

Het wel of niet willen van kinderen is een hele persoonlijke keuze, maar helaas ook één van de zwaarste keuzes die je maakt in het leven. Vertrouw daarom op jouw gevoel. Luister naar je intuïtie, denk na over hoe jij de toekomst ziet en of kinderen bij jou en jouw leven passen. Ik kan je uit ervaring vertellen: het leven is zo slecht nog niet zonder kinderen. Ik voel me gelukkig, vrij, voel liefde en haal voldoening uit werk en andere projecten. Ook heb ik een goede relatie en genoeg tijd voor vriendschappen en voor mezelf. Ik geloof dat ik daarom de juiste keuze heb gemaakt. Ik hoop dat jij die ook kunt maken!