Zo’n twee weken geleden zat ik in de trein door mijn Instagram feed te scrollen. Knappe selfies, must-have producten, inspirerende quotes en mooie werkplekken kwamen voorbij. Ik bleef door scrollen en begon me een beetje te ergeren. De #girlbosses in mijn feed doen het natuurlijk allemaal geweldig en willen ook jou helpen met een succesvol leven. De spiritueel ontwaakten adverteren hun exclusieve training over vrijheid en verbinding voor maar €295,-. Iedereen is opeens coach, succesvol entrepreneur of een digital nomad. Ik was er even helemaal klaar mee en besloot Instagram voor twee weken van mijn telefoon te verwijderen.
*Update*: Ik heb de app inmiddels voorgoed verwijderd. Waarom lees je hier.
Ik ben eigenlijk al langer een beetje klaar met Instagram. Deels omdat het algoritme en de advertenties mij content geven die ik niet hoef te zien, zoals de vele advertenties over zwangerschap en kinderen terwijl ik bewust kindloos ben. Maar ook omdat op Instagram vooral een succesvol leven en een mooi uiterlijk scoren. Foto’s en video’s van mooie vrouwen doen het altijd goed en zie ik dan ook standaard als eerste in mijn feed. Gevolgd door de succesverhalen van allerlei zelfbenoemde entrepreneurs, adviezen van influencers/coaches en een berg gesponsorde posts over producten en diensten die ik niet nodig heb. Wat voegt dit eigenlijk toe in mijn leven?
Zelfbewust en toch onzeker door Instagram
Ik ben een vrij zelfbewuste en zelfverzekerde vrouw en weet dat veel content op Instagram niet echt is. Ik weet dat de meeste foto’s bewerkt zijn en waarschijnlijk tien keer opnieuw gemaakt zijn voordat ze geplaatst worden. Ik weet dat de captions en locaties vaak nergens op slaan, omdat de meeste influencers weken vooruit werken en tijdens het plaatsen allang weer ergens anders mee bezig zijn. En ik weet dat veel content betaald is en dat de meningen en reviews vaak niet oprecht zijn.
En toch maakt het me onzeker. Niet zozeer de bewerkte selfies, want met zo’n bewerkings-app kan iedereen er perfect uitzien. Het is de “inspirerende” en “motiverende” content die steeds vaker voorbij komt. De succesverhalen en life-changing gebeurtenissen die iedereen mee lijkt te maken, behalve ik. En het stomme is: ook hiervan weet ik dat het vaak leugens zijn. Life coaches die online heel zelfverzekerd en succesvol overkomen, waarvan ik weet dat ze achter de schermen financieel strugglen. Vrouwen die zogenaamd spiritueel ontwaakt zijn en elke dag inspirerende quotes plaatsen, die ik vervolgens tegenkom op events en er alles behalve gelukkig uitzien. Ik weet dat veel mensen een gelukkig en succesvol leven faken op social media, maar toch begon ik aan mezelf twijfelen.
Ik wilde weer naar mezelf kunnen luisteren
Want waarom ben ik nog niet zo ver als die andere blogger in mijn niche? Waarom ben ik niet uitgenodigd voor dit event? Waar is mijn spirituele ontwaking? En moet ik misschien niet ook online programma’s maken en trainingen geven? Ik merkte dat ik steeds vaker aan mezelf ging twijfelen. Dat ik me niet goed genoeg voelde en dat ik meer moest doen. Meer boeken lezen, meer trainingen volgen, meer aan mezelf werken. Ik had heel erg de behoefte om weer naar mezelf te luisteren, zonder constant afgeleid te worden door mooie plaatjes en succesverhalen. En daarom besloot ik op een zaterdagmiddag de app te verwijderen.
Ik miste bijna niets
De eerste dagen voelden vreemd: ik was zo gewend om Instagram meerdere keren per dag (gemiddeld een uur, volgens mijn iPhone) te checken dat ik uit automatisme het icoon zocht om aan te klikken. Ik denk dat ik pas op dag vier onthouden had dat de app er niet meer was. Ik dacht veel content te gaan missen, maar om eerlijk te zijn dacht ik daar helemaal niet aan. Toen ik mezelf na een week vroeg welke content ik miste, kon ik maar zo’n vijf accounts bedenken. Zo belangrijk was Instagram dus kennelijk niet voor mij.
In de tweede week zonder Instagram begon ik me anders te voelen. Ik maakte me minder zorgen en had minder twijfels. Ik voelde me vrijer. Ik had ook meer tijd over voor andere dingen: boeken lezen in plaats van op Instagram scrollen en wat vaker naar buiten gaan voor een wandeling (zonder smartphone!). Ik was eerder klaar met mijn werk en vond het ook heerlijk om ’s ochtends niet meteen Instagram te hoeven checken, maar om gewoon rustig in stilte wakker te worden.
To Instagram or not to Instagram
Een paar dagen geleden ging ik goed bij mezelf na of ik de app en mijn account na twee weken weer wilde gaan gebruiken. Wat voegt het toe aan mijn en jullie (als in volgers) leven? Kan ik de app zo gebruiken, dat ik er niet onzeker van word en dat het minder tijd kost? Of kan ik misschien zonder Instagram leven, zonder dat het mijn leven of werk negatief beïnvloed? Ik had twee opties uitgewerkt: de eerste optie was om de app niet meer te gebruiken en mijn account op inactief te zetten. De tweede optie was om Instagram weer te gaan gebruiken met wat aanpassingen. Ik koos uiteindelijk voor dat laatste.
Waarom? Ik werk als (freelance) redacteur en online content specialist en social media is onderdeel van mijn werk. Als ik op een opdracht reageer waar Instagram onderdeel van is, terwijl ik zelf geen Instagram heb, maak ik meteen minder kans om de opdracht te krijgen. Daarnaast is Instagram ook een communicatiemiddel dat ik gebruik om contact te onderhouden met vriendinnen. Ik zie zowel positieve als negatieve aspecten aan het gebruik, maar geloof ook dat ik het met een aantal aanpassingen bewuster kan gebruiken.
Weer terug op The Gram
Toen ik de app na twee weken weer installeerde besloot ik om eerst kritisch door mijn lijst heen te gaan van accounts die ik volg. Ik besloot om de helft te ontvolgen. Ik ging van 208 naar 102 accounts en dat was een stuk makkelijker dan ik dacht. Zo ongeveer alle beroemdheden en bekende influencers verdwenen. Zij voegen niets toe aan mijn leven en ik erger me vaak aan hun gesponsorde content.
Daarna ging ik kritisch kijken naar overige bloggers en influencers die ik in de afgelopen jaren ben gaan volgen. Ik volgde veel duurzame en vegan influencers, omdat ik een jaar geleden ook nog in dat wereldje zat. Maar nu ik een iets ander pad ben ingeslagen hoef ik hun niet meer allemaal te volgen. Iedereen die ik niet persoonlijk ken of waarvan ik vond dat ze misschien iets te belerend overkwamen verwijderde ik. Daarna ben ik langs alle coaches en spirituele accounts gegaan en verwijderde ik zeker zo’n 80% hiervan. Iedereen die niet helemaal authentiek aanvoelde of die constant haar eigen producten of diensten aan het verkopen was verwijderde ik. Bij een laatste ronde verwijderde ik nog zo’n 10 accounts van mensen die ik misschien ooit ontmoet had, maar waar ik inmiddels geen contact meer mee heb.
Mijn ‘regels’
Het grote voordeel van maar zo’n 100 accounts volgen is dat ik nu zo door mijn feed heen ben. Van alle accounts die ik volg, volg ik maar van 20 de Stories. De overige heb ik allemaal op “mute” gezet, zodat die niet meer voorbij komen. Als ik nu Instagram open, ben ik na een paar minuutjes klaar. Daarom probeer ik de app maar drie keer dag te openen en dat gaat goed. Op deze manier zie ik de content die ik wil zien, kan ik DM’s binnen een dag beantwoorden en ben ik op de hoogte van waar mijn vriendinnen en een paar overige leuke mensen mee bezig zijn. Als ik merk dat ik me ergens aan erger, als een account me onzeker laat voelen of wanneer iemand onzin verkoopt, ontvolg ik die account. Daarnaast ga ik heel kritisch zijn met nieuwe accounts volgen. Het moet wel iets toevoegen aan mijn leven en dat doen de meeste accounts niet…
Alhoewel ik nu pas weer vijf dagen op Instagram zit voelt het anders. Door mijn break van twee weken heb ik niet meer continu de behoefte om de app te openen. Ik voel ook geen druk meer om zelf iets te plaatsen. Dit ga ik vast wel weer doen, maar ik heb mijn planning verwijderd en ga alleen iets plaatsen als ik echt iets wil plaatsen. Ik wil niet meer dat Instagram een groot onderdeel van mijn digitale leven uitmaakt. Als blogger anno 2020 is dat vast geen goede zet, als mens is het echter de juiste keuze voor mij. Ik ben van mijn Instagram verslaving af (let’s be real: het is een verslaving als je de app tientallen keren per dag uit automatisme opent), ik voel me vrijer en maak me minder zorgen. Ik kan iedereen aanraden om eens een weekje of twee zonder te doen!
Heb jij weleens een social media/app break genomen en hoe beviel dat?
