Over bewust géén duurzame keuzes maken
Ja, je leest de titel van dit artikel goed: ik wil het hebben over bewust geen duurzame keuzes maken. Zoals bewust kiezen voor een maaltijd die een keer niet veganistisch is. Of dat ene jurkje kopen bij een fast fashion winkel, omdat het je zo goed staat. Want sinds ik dat weer “mag” van mezelf, ben ik een stuk gelukkiger geworden.
Er was een tijd dat ik alles heel duurzaam, bewust en diervriendelijk wilde doen. Ik wilde een voorbeeld zijn voor anderen en mensen ervan overtuigen dat het ook anders kan. Dus ging ik vegetarisch eten en maakte ik verschillende pogingen om geheel plantaardig/veganistisch te leven. Ik kocht duurzame mode en dierproefvrije en vegan make-up. De boeken die ik las gingen over duurzaamheid en ik ging steeds minimalistischer leven. Ik dacht dat dit me gelukkiger zou maken, want ik maakte immers een verschil. En dat voelde in het begin ook zo. Ik steunde bedrijven die het “goed” deden en was trots op mijn duurzame keuzes. Totdat ik merkte dat ik over de jaren heen steeds verder van mezelf af ging staan. Was ik wel echt mezelf? Maakte ik deze keuzes omdat mijn gevoel zei dat ik iets moest doen, of speelde er iets anders mee?
Zijn we echt allemaal gelukkig?
Het hielp niet mee dat ik over de jaren heen een duurzaam en diervriendelijk imago van mezelf gecreëerd had. In 2011 begon ik een dierproefvrije en natuurlijke beauty blog, wat later uitgroeide tot een bekende website met vega(n) en duurzame tips. Elke maand lazen tienduizenden mensen mijn artikelen en ik kreeg aandacht in de media. In het begin voelde dat fijn. Een stukje erkenning voor mijn werk en inzet voor een duurzamere wereld. Maar hoe langer ik in dit wereldje zat, hoe meer ik me begon af te vragen of ik wel op de juiste plek zat.
Over de jaren heen heb ik met veel meiden gesproken die eigenlijk helemaal niet zo gelukkig werden van steeds duurzamer en diervriendelijker leven. En dit waren niet alleen anonieme lezers van mijn blog, maar ook andere bloggers en influencers. Meiden die steeds een stapje verder gingen en eetstoornissen ontwikkelden. Vrouwen die paniekaanvallen kregen door het maken van “verkeerde” keuzes, depressief werden omdat ze het gevoel hadden te falen en er fysiek en mentaal niet meer goed aan toe waren. En om de één of andere reden bleven ze lachen voor de camera en promoten de meesten tot vandaag nog steeds een vegan en duurzame lifestyle. Terwijl ik weet wat er achter de schermen speelt. Ik wil niet oordelen en toonde in mijn gesprekken met deze vrouwen altijd begrip, maar het zette me wel aan het denken. Op Instagram doen we allemaal alsof we onwijs gelukkig en gezond zijn, maar zijn we dat wel echt?
Laat de labels, regels en restricties los
Als er iets is dat ik geleerd heb in die tijd is dat een duurzame en vegan lifestyle niet voor iedereen werkt. Je hoeft alleen maar “Why I’m no longer vegan” in te typen op YouTube om te zien waarom. Ik vind het maken van duurzame en diervriendelijke keuzes nog steeds belangrijk, maar ik heb de labels, regels en restricties losgelaten. Ik ging bij mezelf na waarom ik bepaalde keuzes maakte en kwam tot de conclusie dat bepaalde keuzes niet vanuit mezelf kwamen. Deze keuzes maakte ik omdat ik niemand wilde teleurstellen en omdat ik me vast probeerde te houden aan het imago van “diervriendelijk” en “duurzaam”.
Dit werd me voor het eerst duidelijk in begin 2017, toen ik op vakantie was in Las Vegas. Ik deed zo hard mijn best om enkel plantaardig te eten en om niets te kopen (want dat was niet echt duurzaam of minimalistisch) dat ik helemaal niet van mijn vakantie genoot. Ergens halverwege dacht ik f*ck it, ik wil nu iets lekkers eten zonder me schuldig te voelen. Ik liep langs een bekroonde Franse patisserie en haalde daar een croissantje (gemaakt met ei en boter, welteverstaan). Ik kan me dit nog zo goed herinneren, omdat dit croissantje het eerste was dat ik in maanden at dat ik echt heerlijk vond. De dag erna volgde een cocktail (ik zat tevens in een periode waar ik alcohol “slecht” vond en dit vermeed) waar ik van genoot en ik stapte een Sephora binnen om make-up te kopen. Sindsdien ben ik wat losser geworden met keuzes maken en leef ik weer wat meer voor mezelf.
Duurzame en niet zo duurzame keuzes
Ik maak nog steeds veel duurzame keuzes. Ik kook meestal plantaardig, kijk als ik nieuwe kleding wil kopen vaak eerst bij de duurzame merken en mijn cosmeticacollectie is nog steeds geheel dierproefvrij. Alhoewel ik wel weer wat meer spullen bezit dan vijf jaar geleden (toen ik diep in het minimalisme zat), is mijn kledingkast nog steeds halfleeg en probeer ik alleen spullen te kopen die ik heel graag wil hebben. Maar ik maak ook weleens bewust onbewuste keuzes. Zoals de nette kleding voor een nieuwe baan die ik deels bij Zara heb gekocht, omdat het aanbod daar nu eenmaal groot is en de kleding me goed staat. De snoepjes van mijn vriend die ik af en toe mee eet, wetend dat er gelatine in zit. Badschuim en bruisballen vol SLS en parfum, omdat me dat meer plezier geeft dan enkel natuurlijk badzout. Ik kan zo nog tientallen voorbeelden opnoemen, maar je begrijpt wat ik bedoel. Ik leef niet meer volgens strenge regels. Regels die door iemand anders bedacht zijn en die ik om de verkeerde redenen volg.
Bepaal zelf wat “goed” of “slecht” is
Wat ik ook heb geleerd in de afgelopen jaren: een veganist zijn, duurzaam leven, jezelf opofferen en het altijd beter willen doen maakt je niet per se een beter mens. Daarvoor hoef je alleen maar naar het commentaar te kijken bij de “Why I’m no longer vegan” video’s, vol haat en oordeel. Je kunt wel heel gezond en duurzaam leven, maar maakt dat jou van binnen een leuker en gelukkiger mens? Je kunt stoppen met het kopen van nieuwe spullen en zero-waste gaan leven, maar is dit echt de reden waarom jij op aarde bent gekomen? We leven in een wereld waar we vrijheid hebben om keuzes te maken die bij ons passen. Daarom hoeven we niet allemaal dezelfde keuzes te maken. We mogen voor onszelf bepalen wat “goed” of “slecht” is en dit meenemen in de keuzes die we maken.
Ik denk dat het belangrijk is om in ieder geval iets te doen. Maak ergens in jouw leven bewuste keuzes die bijdragen aan een betere wereld. Maak het verschil op een manier die bij jou past. Maar durf op je eigen pad te blijven. Neem niet alle regels en restricties van anderen over, omdat je denkt dat dit je een beter persoon maakt. Want geloof me: het leven van veel beroemdheden en duurzame influencers op Instagram is niet echt. Ook zij maken uitzonderingen en doen dingen die je niet van ze zou verwachten. Luister naar je gevoel en geniet van de duurzame én minder duurzame keuzes die je maakt. Je bent niet op aarde gekomen om volgens strenge regels te leven. Je mag voor jezelf bepalen hoe jij je wilt ontwikkelen en wat jij belangrijk, en minder belangrijk, vindt. Geniet van dit leven en maak keuzes die goed voor jou voelen. En dat is iets wat je alleen voor jezelf kunt bepalen.
Sophie
Hi, ik ben Sophie Carleen! Op mijn blog neem ik je mee in mijn zoektocht naar een bewuster leven. Ik schrijf artikelen over (digitaal) minimalisme, spiritualiteit, feminisme, duurzaamheid en carrière.
10 Reacties
-
-
Door Sophie
Ik snap wel wat je bedoelt – qua veganisme/plant based zijn er natuurlijk verschillende redenen om hiervoor te kiezen. Maar er zijn ook genoeg mensen die vanuit ethische overwegingen veganist worden en hier toch op terug komen. En dat is iets wat vaak niet geaccepteerd wordt merk ik en dat is jammer.
Ik geloof dat alle duurzame en diervriendelijke keuzes samen een groot verschil maken en dat niet iedereen 100% dit of dat hoeft te doen. Als we allemaal 50% ons best zouden doen om duurzame keuzes te maken zou de wereld er al heel anders uitzien 🙂
-
Door Sandra CH
Ben het zeker eens met je laatste statement ! Daarom denk ik dat begrip en acceptatie voor anderen belangrijk is. Ik denk dat het voor veel vegans lastig is om ex-veganisten te accepteren omdat we al vrij veel te maken krijgen met allerlei bullshit van non-vegans. Daarbij zijn veel ex-vegans van de gezondheid – van die types die alleen sla en noten eten en dan klagen dat ze zich vreselijk voelen en dat het kwam door veganisme en nu weer lekker steak eten en zich geweldig voelen. Zeker influencers die naam maken als veganist en dan dit achter zich laten maken het moeilijk voor de rest van de groep. Alsof een duurzaamheids blogger besluit om in de olie industrie te werken zeg maar 🙂 Ik zou moeite hebben om het te begrijpen omdat het voor mij een heel sterke overtuiging is. Maar ik zou niet daarover iemand aanvallen, trouwens, we bewandelen allemaal ons eigen pad 🙂 Ik begrijp alleen wel de frustratie over ex-vegans.
Hopelijk zie je mijn bericht dus ook niet als aanvallend, het is niet altijd makkelijk om lastige situaties in woorden te vangen.-
Door Sophie
Dankjewel voor je uitleg! Ik begrijp het ergens wel. Waar ik me soms een beetje aan erger (al moet ik dat misschien niet doen als non-vegan) is dat sommige van deze “influencers” het veganisme achter zich laten (oké, prima) maar wel geld blijven verdienen met hun vegan video’s en producten. Haal die video’s uit je vegan tijd dan ook offline en verkoop geen vegan e-boeken meer? Dan twijfel ik soms ook wel wat de intenties dan die hele tijd waren. Maar goed dat is weer een hele andere discussie 😀
-
-
-
-
Door Hermien - Kouwekleren
Grappig, dit is eigenlijk precies hoe ik er altijd al ingestaan heb. Ik zet duurzame stappen voor mezelf – natuurlijk ook voor de wereld, maar ik kies voor de dingen die ik zelf belangrijk vind om te doen of te laten. Daarin bepaal ik mijn eigen tempo en mogelijkheden. Natuurlijk zie ik ook wel dat sommigen meer of verdergaande duurzame stappen zetten en anderen juist minder, maar eigenlijk interesseert dat me niet zo. Zeker in duurzaamheid is niet alles zwart-wit: dit is duurzaam en dat niet of minder. Dus ik denk dat het vooral goed is om logisch na te blijven denken en te kiezen voor wat joú aan het hart gaat. Daarom heb ik ook vooral bewondering voor mensen die de confrontatie met zichzelf en de impact van hun keuzes aangaan. Dus niet wegpoetsen voor jezelf of anderen, maar ook niet te hard oordelen over je zoektocht of die van anderen.
-
Door Sophie
Goed bezig! Zo sta ik er nu dus ook in. Niet meer de keuzes maken waarvan ik denk dat ik ze moet maken (om geaccepteerd te worden, een bepaald label te mogen dragen of wat dan ook), maar de keuzes maken die ik zelf belangrijk vind om te maken. En die keuzes kunnen veranderen, want ook ik verander! 🙂
-
-
Door Judith
Ik kan me dit wel voorstellen, zeker met dat imago stuk erbij. Ik ben zelf vooral bezig met minder streng voor mezelf zijn in het dagelijks leven (want die zelfkritiek geeft veel stress), dus dat gaat nu even voor (nieuwe) duurzame ‘regels’. Het gaat er vooral om dat je het vanuit een positieve motivatie doet denk ik (ergens aan willen bijdragen of juist niet) en niet omdat het ‘moet’. En ik merk dat ik vanuit mezelf genoeg motivatie heb om al die duurzame keuzes te maken, want ik vind het echt belangrijk. En prima als daar soms ‘uitzonderingen’ of minder duurzame keuzes bijhoren.
Het is ook niet zwart wit en dat vinden veel mensen moeilijk, ik vind het alleen jammer als dat mensen afschrikt om het uberhaupt niet te proberen. -
Door Lauri
Wat een mooi artikel Sophie! Ik ben zelf echt vanuit ethische redenen veganist geworden en wil ook absoluut op geen enkele manier bijdragen aan dierenleed. Maar er zijn wel andere vlakken waarin ik concessies doe; ik koop lang niet al mijn eten biologisch (dat is helaas veel te duur), ik koop ook nog steeds producten in plastic & ik koop nog steeds veel te veel boeken haha. Ik probeer echt beter na te denken wat goede keuzes voor mijzelf zijn. Ik word blij van een mooi boek wat ik niet bij de bibliotheek kan vinden, dus dat mag ik dan best kopen van mezelf. Vroeger voelde ik me regelmatig schuldig als ik een dag niks deed, terwijl nu we vanwege corona allemaal superveel thuis zitten & ik zelf merk dat het eigenlijk helemaal niet erg is. Je hoeft niet elke dag kneiterproductief te zijn, enorm veel stappen te zetten en 10 workouts te doen (echt overdreven hé haha). En qua duurzaamheid, elke kleine stap telt!
-
Door noor
Ik snap heel goed wat je bedoelt. Ik vind dat alles begint bij het plakken van een label. ‘Ik ben vegan’ of ‘ik ben een minimalist’. Van zodra ik een label op mezelf had opgeplakt, had ik altijd het gevoel dat ik zo moest leven. En dat bezorgde me echt veel stress. Maar dat kan toch niet het doel van het leven zijn, continu stressen en nadenken over welke (cosmetica)producten je mag gebruiken? Ik weet nog dat ik een aantal jaren geleden voor 100% dierproefvrije cosmetica wilde gaan. No way dat ik mijn geld zou spenderen aan ’the multinationals who only thinks about the money!’. Maar uiteindelijk hield ik het gewoon niet meer vol. Ook nu koop ik nog producten van Garnier, omdat ik meer van het dierproefvrije ben afgestapt maar juist wel nog altijd voor de fijne ingrediënten ben. En hun nieuwe lijn is gewoon wat ik nodig heb: fijne ingrediënten die hun ding doen.
Ik denk Sophie, dat als jij ook geen label meer plakt op jezelf, dat je ook meer rust gaat vinden. Op zich is iedereen een beetje ‘groen’ en ‘diervriendelijk’. Mensen die bv 1x per week een vleesvervanger eten, die geen pet-flessen gebruiken enz. Allemaal doen we wel iets voor het milieu.
Fijn weekend xo-
Door Sophie
Mooi gezegd Noor 🙂 En trouwens: Garnier is dierproefvrij! Dus dan maak je onbewust alsnog een dierproefvrije keuze haha 😉
-
Door Sandra CH
Mjah, het ligt er aan waarom je dingen doet. Ik noem mezelf veganist, ik ben veganist vanuit ethische overwegingen en ik maak daar geen uitzonderingen in. Het is denk ik anders als je plant-based eet vanwege bv duurzaamheids redenen.
Ik doe qua duurzaam mijn best, maar op een gegeven moment kan dat ook heel verstikkend zijn, en dan moet je idd soms keuzes maken.