Eerder dit jaar maakte ik een observatie over mijn gedrag de laatste jaren: ik heb teveel in de love & light bubbel geleefd. Als je een aantal boeken over spiritueler leven en The Law of Attraction hebt gelezen, dan weet je waarschijnlijk wel wat ik bedoel. Ik besloot met één been uit deze bubbel te stappen, want ik merkte dat het niet meer genoeg was.
Wat bedoel ik met “love & light”?
In veel spirituele boeken komt dit concept naar voren. Als je zoveel mogelijk in liefde & licht leeft, dan zal je je gelukkiger gaan voelen. Het zou tevens helpen om spiritueler te leven en te groeien als mens. Ik kan beamen dat het (in ieder geval tijdelijk) werkt: in de afgelopen jaren ben ik me gelukkiger gaan voelen. Maar is het mogelijk om je continu licht en gelukkig te voelen?
Om in deze “love & light” bubbel (ook wel de “Vortex” genoemd door Abraham-Hicks aanhangers) te blijven, moet je vooral het volgende doen:
– Denk altijd positieve gedachten.
– Focus op je zo gelukkig mogelijk voelen.
– Vermijd negatieve mensen en hun problemen.
– Geloof dat alles altijd goed komt door positief te denken.
– Besteed geen aandacht aan het nieuws en situaties die niet positief zijn.
Ondanks dat ik met één been uit de bubbel ben gestapt, geloof ik nog steeds in The Law of Attraction en probeer ik positief in het leven te staan. Positief denken en negativiteit vermijden maakt mij inderdaad gelukkiger. Maar ik heb gemerkt dat hoe langer je in deze bubbel zit, hoe verder je van het leven buiten jezelf verwijderd raakt.
De light bubbel en privilege
De reden van mijn omkeer waren een aantal gebeurtenissen eerder dit jaar, zoals de bosbranden in Australië en de BLM protesten. Ik wilde niet meer wegkijken, maar iets doen. Een aantal accounts die ik op Instagram volgde, vonden het genoeg om wat “love & light” de wereld in te sturen tijdens een meditatie. Alsof hierdoor geen natuurrampen meer zouden ontstaan en alle vormen van discriminatie zouden verdwijnen…
Omdat ik veel boeken heb gelezen en cursussen heb gedaan rondom spiritueler/bewuster leven, begrijp ik hun gedachtegang. Als je je gelukkig en liefdevol wilt blijven voelen, dan wordt je aangeraden om liefdevolle energie naar mensen te sturen. Een beetje zoals de “thoughts & prayers” die Amerikaanse politici vaak gebruiken. Maar dit is niet genoeg. Slachtoffers en mensen die onderdrukt zijn hebben niets aan de positieve energie van mensen die daarna weer wegkijken. Er is actie nodig voor verandering.
Er zit dan ook vaak behoorlijk wat privilege achter de gedachte dat positief denken de wereld gaat veranderen. Privileges in de zin van zelf genoeg voorzieningen hebben om je gelukkig en gezond te kunnen voelen, connecties met anderen te kunnen maken die zich hier ook mee bezig houden en de tijd hebben om je hierin te verdiepen. Privileges die niet iedereen op elk moment in zijn of haar leven heeft.
Enkel op liefde focussen is niet houdbaar
Het hele “love & light” concept wordt verder ondersteund door populaire boeken zoals A Course in Miracles, waarin geclaimd wordt dat alleen liefde “echt” is en de rest een illusie. Maar enkel op liefde focussen is makkelijker gezegd dan gedaan. Want wat als je je in een situatie bevindt waarin je alles behalve liefde voelt?
Wat als je bijvoorbeeld misbruikt wordt? Of in een slechte relatie zit en je niet weet hoe je hieruit komt? Wat als je in een land woont waar een oorlog heerst of je partner of kind ernstig ziek is? Je kunt ook in deze situaties vast wel liefde voelen, maar het is meer dan normaal om ook andere gevoelens te voelen. Zoals eenzaamheid, nervositeit, hopeloosheid of boosheid. Ook als je relatief gelukkig bent en bepaalde privileges hebt, loop je af en toe tegen “negatieve” gevoelens aan. Dit hoort nu eenmaal bij het leven.
Durf al je gevoelens te voelen
Daarnaast geloof ik niet zo in jezelf helen met enkel liefde. Jezelf helen betekent ook dat je soms het verleden onder ogen moet zien. Moeilijke gesprekken met jezelf en anderen moet voeren. Op zulke momenten zul je je niet altijd liefdevol en gelukkig voelen, want dat zou betekenen dat je je ware gevoelens onderdrukt. Soms is het beste wat je voor jezelf kunt doen júíst die negatieve gevoelens voelen, zodat je ze daarna een plekje kunt geven.
Alhoewel ik vaak genoeg “ja” knikkend een spirituele tekst over liefde en licht heb gelezen, besef ik nu ook dat het niet de bedoeling is om andere gevoelens te onderdrukken. En dat we niet kunnen verwachten dat anderen deze gedachtegang overnemen. Tevens mogen we met z’n allen wat meer om andere mensen en hun situaties geven, ook al voelen die “negatief” aan. Want als wij, mensen met privileges, de gevoelens en situaties van anderen niet erkennen verandert er niets in de wereld.
Verandering vindt plaats bij erkenning, gevolgd door actie. Positieve vibes, liefdevolle gedachten en meditaties kunnen bijdragen, maar laten we niet denken dat het genoeg is. Daarom sta ik nu heel bewust met één been op de grond, terwijl mijn andere been nog een beetje in mijn spirituele, liefdevolle bubbel zweeft. Op deze manier blijf ik aan mezelf werken en voel ik liefde, maar ben ik me ook bewust van wat er om mij heen gebeurt.
Afbeeldingen door Gian Cescon & Renè Müller
Ik merk heel erg dat ik de neiging heb om me af te zonderen van alles wat ‘gepusht’ wordt. Ik kijk dus bijvoorbeeld liever geen journaal, maar kies mijn eigen momenten om op de hoogte te zijn van wat er gebeurt. Verder volg ik op Instagram mensen die misstanden aanstippen, omdat ik een paar maanden geleden inzag dat mijn ongemak geen reden mag zijn om constant maar weg te kijken. Dus, ja, ik leef wel in mijn bubbel, maar kijk er ook buiten als ik merk dat ik daar ook iets mee kan — in de zin van me uitspreken, meer artikelen lezen, documentaires bekijken. Heb jij trouwens Verslaafd aan liefde gelezen van Jan Geurtz? Dat boek laat me echt zien dat het negatieve er ook mag zijn. Het is nou eenmaal niet altijd happy happy joy joy… en dat hoeft ook niet.
Herkenbaar wat je schrijft! Ik denk dat dat ook het beste is: een beetje in je bubbel blijven (goed voor je mentale gezondheid), maar ook bewust zijn van wat er buiten je bubbel afspeelt.
En nee nog niet gelezen, ik ga het boek aan mijn lijstje toevoegen. Dank voor de tip! 🙂
Wat omschrijf je dit weer goed! Ik denk dat die bubbel soms een zelfde soort verslaving kan worden voor mensen, net als drugs en gamen, als een soort vlucht voor de realiteit. Wat je zegt, er moet in sommige omstandigheden meer actie zijn dan alleen ‘liefde sturen via een meditatie’.
Enne… Klopt het dat jouw blog niet op bloglovin staat?
Klopt, ik gebruik het zelf niet meer, maar misschien wel handig om toch toe te voegen voor anderen 🙂 Ik zet hem op mijn to-do lijstje!