Je kunt alle make-up en kleding in de wereld kopen, maar echt gelukkig maakt het niet
Ik houd van luxe dierproefvrije beautyproducten, mooie tassen, fair fashion en al het moois dat duurzame merken verkopen. Maar ik weet inmiddels ook dat deze spullen niet echt gelukkig maken. Daarom probeer ik niet al teveel waarde aan spullen te hechten.
‘Van spullen word je gelukkig’
Van kleins af aan wordt ons verteld dat we gelukkig worden met de juiste spullen. Ik herinner me nog goed dat ik als kind reclame op tv altijd leuk vond om te kijken, want dan kwamen de nieuwste Barbiepoppen en overig must-have speelgoed voorbij. Ik wilde natuurlijk ook zo’n mooie Barbiepop, zodat ik die kon laten zien aan mijn vriendinnen en de mooiste outfits voor haar kon samenstellen. De meiden in de reclames zagen er altijd zo gelukkig uit, dat wilde ik ook zijn!
Een aantal jaar later werd make-up mijn obsessie, want hiermee kon ik laten zien dat ik “anders” was. Het liefst kocht ik make-up van merken die ik in tijdschriften voorbij zag komen en die me het gevoel gaven dat ik “speciaal” en “trendy” was door hun make-up te gebruiken. Make-up werd later deels vervangen met kleding, tassen en schoenen – wederom van merken die me een goed gevoel gaven. Niet qua ethische waarden waarop ik nu merken beoordeel, maar qua populariteit, status en exclusiviteit. Zo heb ik heel lang van een kast vol Louis Vuitton tassen gedroomd; de dag dat ik een aantal van hun tassen zou bemachtigen, zou ik echt gelukkig zijn.
‘Van duurzame spullen word je pas echt gelukkig’
In 2011 besloot ik dat ik wat duurzamer wilde leven. Ik maakte de keuze om enkel nog dierproefvrije make-up en verzorging te kopen en zei vaarwel tegen een aantal luxe merken die me altijd zo’n goed gevoel gaven. Nadat ik vegetarisch ging eten zwoor ik ook leer af en daarbij mijn droom om een kast vol Louis Vuitton tassen te willen bemachtigen. Mijn waarden veranderden en daarbij ook mijn dromen. Deze dromen begon ik te vervangen met nieuwe merken en spullen. Mijn droom was nu om Stella McCartney (een luxe merk dat o.a. vegan handtassen maakt) tassen te bemachtigen, lades vol dierproefvrije make-up en een kast vol duurzame kleding. Wanneer ik al deze spullen zou bezitten, zou ik pas echt gelukkig zijn.
Minder duurzame merken en spullen werden vervangen door duurzame en vega(n) spullen. Elke aankoop voelde goed: ik maakte een verschil in de wereld door bewust voor een duurzaam merk te kiezen. De dure cosmeticamerken die op dieren testen verdienden mijn geld niet meer, dat gaf ik liever uit aan dierproefvrije en vegan merken. Zo bleef ik het goedpraten dat ik jarenlang boven mijn stand leefde. Geld uitgeven gaf me een voldaan gevoel, zeker als ik dit geld aan duurzame merken en winkels gaf. Maar ik kwam ook steeds meer in de schulden. En al die aankopen maakten me nog maar heel even gelukkig. Veel spullen die ik kocht, hoe duurzaam of diervriendelijk ze ook waren, eindigden ergens in een lade of kast en gebruikte ik amper.
Geluk vind je niet buiten jezelf
Ik realiseerde dat ik al die jaren geluk buiten mezelf zocht. Ik zocht geluk in spullen, merken en winkels. Ik zocht geluk in de goedkeuring van anderen. Andere duurzame bloggers bijvoorbeeld, maar ook de bezoekers van mijn blog. Door mijn duurzame aankopen hoorde ik eindelijk ergens bij: bij een groep duurzame consumenten en bloggers. Ik kreeg complimenten van lezers en webshops die graag wilden samenwerken, zodat ik ook hun duurzame producten kon aanprijzen. Dit heb ik jarenlang volgehouden, totdat ik realiseerde dat ik moest veranderen. Niet alleen qua aankopen en de spullen die ik om me heen verzamelde, maar vooral van binnen.
Echt geluk zit namelijk in jezelf. Dit wist ik ergens allang, maar ik begon dit vorig jaar pas echt te begrijpen. Van spullen word je niet gelukkig, hoe duurzaam of ethisch ze ook zijn. Van de goedkeuring van anderen ook niet trouwens, want voor wie leef je dan eigenlijk? Ook succes en complimenten maken uiteindelijk niet echt gelukkig, want wat als je iets heel anders wilt gaan doen en het succes verdwijnt? Echt geluk moet je daarom in jezelf zoeken.
Maak ruimte voor innerlijk geluk
Echt geluk is voor mij een gevoel van vrede hebben met jezelf. Jezelf 100% kunnen accepteren, ook je “donkere” kanten. Mensen om je heen accepteren voor wie zij zijn en de keuzes die zij maken. Jezelf niet continu bekritiseren en gewoon mogen zijn. Weten dat je ook goed genoeg bent zonder al die spullen om je heen. Tevreden zijn met minder. Minder hebzucht, verlangen en de drang om steeds geaccepteerd te willen worden. Stil kunnen zijn en tijd alleen kunnen spenderen. Dat is geluk en daar heb je helemaal geen spullen voor nodig.
Ik kan nog steeds enthousiast over een jurkje worden en ben blij met de spullen die ik heb. Online werk ik af en toe nog samen met duurzame bedrijven als ik echt in hun missie en producten geloof. Maar ik ben niet meer continu bezig om mijn collectie kleding, accessoires of make-up uit te breiden. Ik koop niet meer elk weekend spullen. Ik zie nu in dat al die spullen niet gelukkig maken. Je hebt ze niet nodig om je zelfverzekerd, mooi of tevreden te voelen.
Als jij je niet zo gelukkig voelt, zoek de antwoorden dan niet buiten jezelf in de vorm van spullen. De antwoorden zitten al in je. Door te leven met minder spullen, minder afleiding en minder verlangens, maak je ruimte voor al die antwoorden om naar boven te komen. En daar vind je echt geluk, waar je de rest van je leven nog plezier van zult hebben.
bron afbeeldingen: priscilla du preez en social.cut
8 Reacties
-
-
Door Sophie
Wat goed dat je daar op jonge leeftijd al achter bent gekomen! En je hebt helemaal gelijk. Het wordt vanzelf makkelijker 🙂
-
-
Door Judith
Mooi hoe je beschrijft dat je dit ook met duurzame spullen nog steeds in stand kunt houden. Ik denk dat ik zelf ook zo’n fase had, omdat ik in het begin juist méér met spullen bezig was omdat ik meer tijd besteedde aan het verdiepen in waar de spullen vandaan kwamen etc. Daar is ook niks mee, hierdoor waardeer ik juist de spullen die ik wel koop, maar wel een paradox omdat het zo je focus heeft. Door minder te kopen is dit weer in balans, ik besteed nog steeds de tijd aan research maar minder vaak.
Ik ben wel benieuwd waardoor je vorig jaar echt besefte dat spullen niet gelukkig maken?
Ik herken dat wel uit andere persoonlijke ontwikkelen, van die dingen die iedereen roept en die je wel weet, maar die je op een gegeven moment echt voelt en doorleeft – waardoor je je realiseert dat je het eerder eigenlijk nog niet begreep (wat natuurlijk niet erg is).Zelf had ik een fase dat ik helemaal geen make-up gebruikte voor het eerst als volwassene (om verschillende redenen), en daarna voelde het gek om het wel weer te doen, als een soort masker. Dus nu moet ik het eigenlijk weer een soort van herintegreren – die focus op wat echt belangrijk is in het leven samen met ook van spullen zoals make-up kunnen genieten. Heb jij dat ook nu je meer met spiritualiteit bezig bent? Sommige gebruiken make-up ook als iets ‘spiritueels’ omdat ze het belangrijk vinden voor zelfexpressie, voor anderen voelt het oppervlakkig of gewoon niet meer nodig. Ik ben dit aan het herontdekken nu ik op mijn gemak ben zonder make-up (en dus meer de vrije keuze heb qua wat bij mij past ipv uit gewoonte/onzekerheid/verwachting). Ben benieuwd hoe jij hierin staat.
Zo, ik heb even een boek geschreven.
-
Door Sophie
De switch kwam vorig jaar, omdat ik weer depressieve gevoelens kreeg (hier heb ik sinds mijn negentiende last van), ondanks de spullen om mij heen, Naoki, complimenten, etc. Eigenlijk de dingen waarvan ik altijd dacht dat ze me gelukkig zouden maken, maar desondanks was ik toch niet helemaal gelukkig. Pas toen ik aan mijn innerlijke groei ging werken, werd ik weer gelukkig.
Qua make-up heb ik fases, soms speel ik veel met make-up en soms draag ik wekenlang niets (oké behalve mijn wenkbrauwen, die maak ik altijd wat donkerder omdat ze zo licht zijn en daarom bijna niet zichtbaar zijn). Nu ik wat spiritueler leef draag ik over het algemeen minder make-up. Het is gewoon niet zo belangrijk meer in mijn leven op dit moment, maar als ik zin heb dat mag ik van alles opsmeren 😉
-
-
Door Geke
Wat een mooi artikel, dank je wel hiervoor.
Ik ben ook ‘zoekende’ de laatste tijd.
Mooi hoe je omschrijft hoe het van binnenuit komt, maar we (oa ook door reclame) geloven dat het van buitenaf komt, het gelukkig (kunnen) zijn.
Niet meer zoeken naar spullen om onszelf te vinden, maar onszelf vinden en dan door (minder, veel minder) kleding, make-up, etc onszelf tonen zoals we zijn. Dus dat ene jurkje, dat helemaal past bij wie je bent en waar je echt enthousiast over wordt, hoort daar ook gewoon bij. -
Door Sanne
Mooi inzicht! Heel toevallig zat ik vanmiddag over hetzelfde onderwerp na te denken. Ik koop dit hele jaar niks (op een paar aankopen van cadeaubonnen die ik nog had na) en doe dit enerzijds om geld te besparen, maar eigenlijk nog veel meer in de hoop mijn mindset te kunnen veranderen. Eigenlijk een soort reset dus. Ik denk dat ik altijd nog dat kleine geluksmomentje blijf hebben bij een nieuwe aankoop, maar ik begin wel te beseffen dat het je uiteindelijk niet gelukkiger maakt.
-
Door Silke
Wat een mooi en open verhaal, heel veel respect voor! Ik kan me zeker voorstellen dat het in eerste instantie heel goed voelde om veel duurzame, ethisch verantwoorde dingen te kopen. Mooi hoe je er nu mee omgaat!
-
Door Mariëlle
Dit is zooo waar! Ik heb jarenlang super veel make-up en kleding gekocht, maar nu ik bijna niets meer heb, ben ik veel blijer 🙂 Geluk haal je inderdaad niet buiten jezelf!
Door Anouk
Wat een herkenbaar artikel! Ik was echt een verzamelaar als tiener, nagellak stationery het maakte niet uit zolang het tastbaar was. Tot ik in aanraking kwam met de Konmari toen ik 16 was 4 jaar geleden, toen heb ik 3/4 van mijn spullen weg gedaan en sindsdien leef ik met minder spullen. Ik merk steeds meer dat spullen mij niet gelukkig maken maar dat ik daarvoor bij mijn innerlijk moet zijn. Alhoewel dat ook niet altijd even makkelijk is.