Ik twijfel al jaren of ik hier iets over moet schrijven: het wel of niet willen krijgen van kinderen. Ik weet het namelijk niet. Wil ik wel moeder worden? Kan ik überhaupt kinderen krijgen? Hoe zal mijn leven veranderen? Ik denk hier al jaren over na. Tijd om hier een artikel aan te wijden…
De biologische klok
Het zit namelijk zo: ik voel geen “biologische klok”. De meeste vrouwen in mijn omgeving voelen dit wel. Van “Ik wil nu een kind” tot “Ik wil over een paar jaar heel graag moeder worden”. Bijna iedereen weet dat ze het in ieder geval wel graag willen. Waarom voel en weet ik dit niet?
Op zich ben ik er klaar voor om een kind te krijgen en op te voeden. Ik heb een gezonde relatie en ook financieel zou het moeten lukken. En ook niet geheel onbelangrijk: ik en mijn vriend hebben veel liefde voor elkaar die we ook aan een kind kunnen geven. Ik heb al bepaalde doelen bereikt en ik weet wie ik ben. Ik kan me dus best voorstellen dat ik het wat rustiger aan zou kunnen doen, zodat we ruimte en tijd voor een kind kunnen creëren. Maar ik heb ook een hele andere kant.
Mijn toekomstdromen
Die andere kant is wat rebelser. Ik houd niet zo van regeltjes. Van dingen “moeten” doen, teveel routine en een beperking van mijn vrijheid. Ik ben bang dat als ik ooit een kind zou krijgen, ik ga verlangen naar mijn leven zoals het op dit moment is. Een leven waarin ik geniet van mijn vrijheid, vrije tijd, reizen, spontane dates en gewoon doen waar ik zin in heb.
Als ik droom over mijn toekomst, dan zie ik mezelf mooie reizen maken, blogs schrijven, heel veel boeken lezen en mezelf blijven ontwikkelen. Over zwanger zijn en een eigen kind hebben droom ik eigenlijk nooit. En als ik over kinderen droom, dat zijn het kinderen van een ander en vervul ik een rol als bijvoorbeeld tante.
Zwanger worden is niet vanzelfsprekend
Vandaar dat ik mezelf afvraag of een baby wel in mijn leven past. Kan ik een kind al mijn tijd en aandacht geven en ook nog voor mezelf zorgen? Maar ook: krijg ik later geen spijt als ik nu voor mezelf kies? Het zijn lastige vragen om nu te beantwoorden. Daarnaast heb ik in de afgelopen jaren problemen gehad met mijn hormonen, waardoor ik niet eens weet of ik wel makkelijk zwanger kán raken. Alhoewel ik een aantal gelukkige vrouwen met kinderen in mijn omgeving heb, ken ik ook vrouwen die al jaren tevergeefs zwanger proberen te raken en ik zie hoeveel pijn en teleurstelling dit veroorzaakt. Dus ook al zou ik het proberen, zwanger raken is geen garantie. Met dat alles in mijn achterhoofd twijfel ik dus al jaren of dit iets is waar ik aan wil beginnen.
Wel of geen kinderen: hoe sta jij hierin?
Als vrouw zijnde is dit een van de grootste beslissingen die je in je leven maakt. En de klok tikt, of je hem nu voelt of niet. Als dertiger is mijn kans om zwanger te raken in de afgelopen paar jaar al kleiner geworden. Hoe langer ik wacht, hoe kleiner de kans wordt dat ik nog zwanger kan raken. Ik voel dus aardig wat druk om binnenkort een beslissing hierover te nemen, voordat het te laat is.
De reden waarom ik besloten heb hierover te schrijven is omdat ik merk dat het helpt om hierover te praten. Ik kaart het onderwerp af en toe voorzichtig aan bij andere vrouwen en het vinden van herkenning of juist ontdekken van nieuwe inzichten is erg waardevol. Daarom ook mijn vraag aan jullie: hoe staan jullie hierin? Wil je heel graag moeder worden, ben je al moeder of ben je er nog niet over uit? Of weet jij misschien al heel zeker dat jij absoluut geen kinderen wilt? Deel het vooral in de comments hieronder. Wellicht geven we elkaar wat nieuwe inzichten of nemen we eventuele twijfels weg. Ik ben erg benieuwd!
Lees ook:
Het wel of geen kinderen dilemma – Een vervolg
Dit kan je verwachten wanneer je besluit géén kinderen te willen
Toevoeging 21-03-17: ik had niet verwacht dat dit artikel zo vaak gelezen zou worden en dat er zoveel reacties zouden komen! Iedereen ontzettend bedankt voor jullie waardevolle inzichten en het delen van jullie ervaringen. Ik krijg sinds dit artikel gisteren online is gekomen zoveel reacties en mails hierover dat ik op dit moment even niet in staat ben om iedereen persoonlijk te beantwoorden, sorry hiervoor. Ik stel elke reactie heel erg op prijs en ik weet andere twijfelaars ook! Liefs, Sophie