Een ode aan de kinderloze vrouw

Een ode aan de kinderloze vrouw

De kinderloze vrouw. Velen zien haar vast als eenzaam en ongelukkig. Een vrouw die haar kinderwens nooit in vervulling heeft kunnen laten gaan. Is er misschien iets mis met haar? Vragen ze zich af. Hoe oud is ze ook alweer – pas 33 jaar? Ah gelukkig, er is nog tijd! Misschien verandert ze nog van gedachten of doet ze toch nog een poging. Ik wil hier graag een tegengeluid op geven. Eigenlijk meer dan dat: ik wil een ode brengen aan de vrouw zonder kinderen.

Aan alle vrouwen die bewust, ongewenst of om wat voor reden dan ook geen kinderen hebben: you’re amazing. Je mag er zijn. Je bent net zo goed een vrouw als vrouwen die wel kinderen hebben. Wie jij bent en wat jij doet in het leven is belangrijk. Je bent een volwaardig mens.

“Maar je zou zo’n goede moeder zijn…”

Als vrouw die bewust geen kinderen heeft heb ik al heel wat gehoord. Commentaar van familie, collega’s en wildvreemden online.

“Je verandert vast nog van gedachten.”
“Je zou zo’n goede moeder zijn, weet je het echt zeker?”
“En je vriend dan, vind je het niet zielig voor hem?”
“Kinderen maken je pas echt gelukkig. Je weet niet wat liefde betekent totdat je kinderen hebt.”
“Wil je niet met iemand praten? Ik denk dat je nog iets moet verwerken uit het verleden. Ik kan me niet voorstellen dat er vrouwen bestaan die geen kinderen willen.”

Als jij dit ook weleens gehoord hebt of nog steeds regelmatig hoort: I feel you. Het is gewoon vervelend en vaak respectloos. Van al wat oudere kinderloze vrouwen in mijn omgeving heb ik vernomen dat dit na je 40ste gelukkig afneemt 😉

Waar ik vroeger vriendelijk glimlachte en bedankte voor het “advies”, ga ik dit soort gesprekken nu niet meer aan. Ik heb mensen in mijn omgeving die mij al heel lang kennen en mijn keuze maar niet willen respecteren. Die me nog steeds proberen over te halen en liever niet willen dat ik dit soort artikelen schrijf. Want ik zou zo maar eens een andere vrouw het gevoel kunnen geven dat ze geen moeder hoeft te worden om gelukkig te zijn…

We doen ons best, maar horen er niet helemaal bij

Maar dit artikel gaat niet over de mensen die mijn keuze niet begrijpen. Ik schrijf dit artikel voor alle vrouwen die geen lof ontvangen voor hun keuzes. De vrouwen die misschien geweldige prestaties neerzetten, maar nooit gevierd zullen worden op de manier hoe we moeders vieren. We realiseren ons al vaak genoeg dat we er niet helemaal bij horen. We verliezen vriendschappen met vrouwen die kinderen krijgen. Op de werkvloer zijn we vaak flexibeler en werken we meer, omdat dat van ons verwacht wordt. We doen ons best om gezellig mee te doen op babyshowers en gender reveal party’s, ook al is dit niet zo ons ding. We bieden een luisterend oor aan nieuwe moeders die even willen klagen. Er wordt veel van ons verwacht, maar we krijgen er maar weinig voor terug.

We hebben kinderloze vrouwen nodig

Vrouw zijn heeft niets te maken met moeder zijn. Een vrouw ben je ongeacht of je kinderen krijgt of niet. Steeds meer vrouwen beseffen dat ze een andere weg in kunnen slaan. Voor de één is dit een weg van vrijheid en ongebonden zijn. De ander wil een mooie carrière opbouwen of in haar eentje de wereld rondreizen. Ook zijn er natuurlijk genoeg bezwaren aan kinderen op een wereld zetten in tijden van crisissen, klimaatverandering en politieke polarisatie. Ik kies voor een vrij leven met een focus op spiritualiteit, persoonlijke ontwikkeling en ontdekken wie ik echt ben. De Sophie die ik wil zijn, niet de Sophie die anderen willen dat ik ben. En de Sophie die ik wil zijn, die heeft geen kinderen.

Ik durf te stellen dat we kinderloze vrouwen nodig hebben. Vrouwen die hun eigen pad belopen en laten zien dat er andere opties zijn. Vrouwen die voor zichzelf kiezen, ongeacht wat anderen er van vinden. Vrouwen die vrij en flexibel zijn om anderen te helpen waar nodig – ook de moeders die hulp nodig hebben. Want velen van ons doen dat maar al te graag. Het niet hebben van kinderen betekent immers niet dat we geen liefde voor onze naasten, inclusief hun kinderen, voelen.

Vrouwen die geen kinderen hebben: jullie zijn geweldig. De wereld heeft jullie nodig. Ik moedig je aan om je leven in te vullen op een manier die bij jou past. Ontdek wat jou gelukkig maakt en kies daarvoor, ongeacht wat de maatschappij verwacht. Mijn respect heb je!

Lees ook:

Hoe is het om geen kinderen te willen?
Twijfel je of je kinderen wilt? Stel jezelf deze 5 vragen

Bron afbeelding: Neemias Seara via Pexels

Door

Hi, ik ben Sophie Carleen! Op mijn blog neem ik je mee in mijn zoektocht naar een bewuster leven. Ik schrijf artikelen over (digitaal) minimalisme, spiritualiteit, feminisme, duurzaamheid en carrière.

5 Reacties

  • Door Lisa | Mindfulnessbuddy

    Prachtig! Wat mij betreft mag deze boodschap veel meer worden verspreid. En ik weet niet of je het boek kent, maar ‘Echte vrouwen krijgen een kind’ vind ik een enorme aanrader.

    • Door Sophie

      Dankjewel 🙂 Helemaal mee eens! En ja, dat boek heb ik eerder dit jaar gelezen en al aan een aantal mensen in mijn omgeving aangeraden, heel goed geschreven.

  • Door Sas

    Amen! 🙏🏻
    Super artikel Sophie!
    Ik wist al heel jong dat ik geen kinderen wilde en na het zien van de documentaire ‘A Life On Our Planet’ van David Attenborough ben ik extra blij met deze keuze (de ultieme bevestiging). Het is dichterbij dan we denken en no way dat ik kinderen op de wereld zet die dat moeten meemaken! Ik denk wel eens andersom: dat het egoïstisch is om een kind te nemen ÍK/ iemand dat graag wil. Het zou goed zijn na te denken of je een kind ook een goed leven/ toekomst kan geven (dat zou je nummer 1 prio moeten zijn), ook juist in deze individualistische cultuur en hectische maatschappij. Een kind krijgt meer mee van de ouders dan je denkt en al die samengestelde/ complexe gezinnen van tegenwoordig maken mij best verdrietig. Ouders die trauma’s niet verwerken en weer (onbewust) doorgeven aan de kinderen. Ik vindt dat oerinstinct om kinderen te krijgen bijna dierlijk. We zijn toch geëvolueerd als het goed is? En dan inderdaad de aarde.. kinderen worden overladen met (plastic) speelgoed/ kleding, leren niet meer zelfstandig/ tevreden te zijn, krijgen veel te veel prikkels, leren dat vleesfestijnen en dagelijks ongezond eten ok zijn etc. En dan is het niet gek dat ze AD(H)D krijgen of als ze volwassen worden depressief zijn omdat de echte wereld anders is en ze niet geleerd hebben hoe daarmee om te gaan? Het zou goed zijn als mensen niet alleen aan hun eigen gezin/ kinderen denken maar ook aan de medemens (die aan de andere kant van de wereld in armoede, honger en kinderarbeid leven)… En dat als wij niet ons gedrag/ manier van leven veranderen er geen voortbestaan van mensen meer is (die planeet overleefd het wel).
    Ik denk wel eens: ‘Mensen willen vermaakt worden, in plaats van ontwaakt.’

    • Door Sophie

      Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Sas 🙂

      Ik begrijp wel wat je bedoelt, al sta ik er zelf iets genuanceerder in. Ik geloof dat steeds meer ouders hun kind(eren) juist beter proberen op te voeden met respect voor de medemens, dier en natuur. En alhoewel ik er weinig mee heb, vind ik het wel mooi om te zien dat de meer ‘holistische’ manier van ouderschap steeds groter wordt in Nederland, ook in mijn omgeving. Maar goed, daartegenover staan natuurlijk ook nog heel veel ouders die maar kinderen krijgen ‘omdat het hoort’ en de status quo in stand blijven houden. Toch heb ik hoop dat de nieuwe ouders van tegenwoordig, die zelf al bewuster leven, dit ook meegeven aan hun kinderen 🙂

  • Door michelle

    mooi artikel weer goed geschreven ik neem zelf bewust geen kinderen ik ben 24 jaar oud maar ik heb er geen behoefte aan en ik vind de wereld nou niet meest leuke en veilige plek om kind op te laten groeien.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *